پست اول

نمی دانم از کجا و از چه زمانی باید شروع کنم ، زندگی همواره جریان  داشته و دارد ، حتی آن زمانی که احساس می کنی دنیا برایت تمام شده است ، حتی آن زمانی که عزیزی را از دست می دهی و حتی زمانی که ... بگذریم

همواره سوار بر زین زندگی ، آرام و آهسته و یا تند و عجول همراه و هم قدم  آن هستیم ...

اکنون پاییز است ...

هوای سرد پاییزی و بارانی که دیگر با آسمان شهرم قهر کرده و نمی بارد و یا شاید هم ...

مشکل از خود ما باشد و دیگر چتری را با "عشق" برای باران روی زمین نمی گشاییم تا به شکرانه آمدنش جشن چتری به پا کنیم !

به مردم زلزله زده کشورم می اندیشم ، خدایا مرا ببخش !!!

مرا ببخش ، از دعاهایی گاه و بی گاهم شرمسارم ...

از گفتن جمله های (( خدایا خودت به دادشان برس ، خدایا کمکشان کن ))  که بر زبان آوردم مرا ببخش!!! 

مگر نه این است که " تو " من را جانشین خودت بر روی زمین قرار دادی ؟

مگر نه این است که در قرآن کریمت من را " خلیفه الله " خوانده ای ؟

شرمسارم که تنها کاری که  توانستم کنم تغییر تصویر پروفایل نرم افزارهای فضای مجازی ام بود و بس !

خدایا ،  مرا یاری کن تا لایق جانشینی تو بر روی زمین باشم و بتوانم به یاری نیازمندان بشتابم ...

آمین یا رب العالمین

پست سوم...